آتنا

هـرگز تـو هـم مــانـنــد مـــن آزار دیــدی؟
یــار خــودت را از خــودت بــیــزار دیــدی؟

آیــا تـو هـم  هر پــرده ای را تا گشودی
از چــار چــوب پـنـجـــره دیـــــوار دیــدی؟

اصـلا بـبـیـنـم تـا بـه حـالا صـخــره بودی؟
از زیـــر امــــواج آســـمـان را تــار دیدی؟

نـام کـسی را در قـنـوتت گـــریـه کـردی؟
از «آتـنـا» گـفـتن «عــذابَ النـّار» دیدی؟

در پـشـت دیـوار ِحیاطی شعـر خوانـدی؟
دل کـنـدن از یــک خــانه را دشـوار دیدی؟

آیا تو هم با چشم ِ بـاز و خیس ِ از اشک
خواب کسی را روز و شب بـیـدار دیدی؟

رفتی مطب بی نسخه برگردی به خانه؟
بیـمار بـودی مثل ِمن ؟ ، بیمار دیــدی؟؟

حقـا که بـا مـن فــرق داری ــ لا اقـل  تـو
او را که می خواهی خودت یک بـار دیدی

تقدیم به ماهی ها!

از مرگ پری درون دریا غوغاست

هر گوشه برای او عزایی بـرپاست

ایـن شوری افتاده بـه جانِ دریـا

از گریه دسته جمعی ماهی هاست

کسی که در حضور تو ...

کسی که در حضور تو غــــزل ارائه می کند
حـــــرف نمی زند تو را ، عمل ارائه می کند

...فقـــــــط برای کام خود لـب تو را نمی گزم!
کسی که شهد می خورد عسل ارائه می کند

نشسته تـوی دفترم نگاه ِ لـــــــرزه افـکنت
و صفحه صفحه شاعرت گسل ارائه می کند

به کُشته مرده های تو قسم که چشم محشرت
به خاطر ِ معـــاد تـو  اجـــل ارائه می کند

« رفــاه ِ» دست های تو شنیده ام به تازگی
برای جــذب مشتری « بغـــل » ارائه می کند

بگو به کعبه از سحر درون صــــــف بایستد
ظهــر ، قریش ِ طبع من هبل ارائه می کند
( )
ظهــر ، کلاس ِ دینی و مـن و تـو  و معـلمی
که هی برای بـــودنت عـلل ارائه می کند

و غیبتی که می زند برای"بهمنی"ست که
نشسته در حضــــور تو غزل ارائه می کند...

هرگز...

هـــرگــــز نشدم ساده پذیـرای کسی

دل خوش نشدم به شاید امّای کسی

یک عمر گذشت و افتخارم این است:

لـی لـی نـگـذاشـتم به لالای کسی

حجله

حجله 

خبر خـیر  ِتو از نقـــل رفیقـــــان سخت است
حفظ ِحالات من و طعنـه ی آنان سخت است

لحظه ی بغـض نـشد حفــظ کنم چشــمم را
در دل ابـــر نگــهـــداری بـــــاران سخت است

کشتی ِ کوچک من هر چه که محــکم باشد
جَستن از عرصه ی هول آور طوفان سخت است

ســاده عاشق شده ام ساده تر از آن رســوا
شهره ی شهر شدن با تو چه آسان... سخت است

ای که از کوچه ی ما می گذری ، معشـــوقه!
بی محلی سر این کوچه دوچندان سخت است

زیـر بــاران که به من زل بزنی خواهی دید:
فن تشخیص نم از چهره ی گریان سخت است
??
کوچه ی مهـــــر ـــ سـر نبش ، کماکان باران...
دیــدنِ حـجلــه ی من اول آبــــان سخت است!!

خوبان ببخشند!

از پشت نقابمان عیان کن ما را
آیینه ی عبرت جهان کن ما را
اینجا همه ادعای یاری داریم!
یک جمعه بیا و امتحان کن ما را

شـبـان عاشق

خــنــده ات طـرح لـطـیـفـیست که دیدن دارد
نــــاز ِ مـــعـــشـــوق دل آزار خـــــریـــدن دارد

فــارغ از گــله و گــرگ است شبانی عـاشق
چـشـم سـبـز تـو چه دشتیست! دویدن دارد

شـاخـه ای از ســر دیـــوار بـه بـیـرون جسته
بوسه ات میوه ی سرخیست که چیدن دارد

عـشـق بـودی وَ بـه انـدیـشـه سـرایت کردی
قـــــلــب بــا دیــدن تــو شـــور تــپــیـدن دارد

وصــل تـو خـواب و خـیـال است ولی بـاور کن
عـاشـقـی بـی سـر و پــا عـزم رســیدن دارد

عــمــق تــو دره ی ژرفــیـست مـرا می خواند
کـسـی از بــیــن خـــودم قـــصـــد پـریدن دارد

اول قــصـه ی هـر عـشق کـمی تـکـراریست!
آخـــر ِ قـــصـــه ی فــــرهـــــاد شـنیدن دارد...

اسیـر ثـانـیـه هـا

رفیق ِحادثه‌هایی به رنگ ِ تقدیـــــــــری

اسیر ثانیه‌هایی شبیه ِ زنجیـــــــــــــری

در این رسانه‌ی دنیـــــــــا میان ِ برفک‌ها

نه مانده از تو صدایی،نه مانده تصویــری

رسیده سن حضـــــورت به سن نوح اما

شمار  ِ مــــــــردم کشتی نکرده تغییری

هزار جمعه‌ی بی‌تو گذشته از عمــــــرم

هــــــــــــــزار سال  پیاپی دچار تأخیری

شبیه کودک ِ زاری شدم که در بــازار...

،تو دست  گمشده‌ها را مگر نمی‌گیری؟

مطلب اول...

یک رباعی برای اولین برگ این دفتر

چشمم سر وعده بی‌ثمر می‌گردد

بی‌چاره دلــــم که دربدر می‌گردد

کُشتی تو مـــــرا وَ منتظر می‌مانم

قاتـــــــل بـه محل قتل بـرمی‌گردد

سرآغاز...

با یاد یار